Mijn jaarlijkse bezoek aan de Dutch Design Week in Eindhoven, die dit jaar plaatsvond van 19 tot en met 27 oktober, staat eigenlijk altijd in het teken van robots. Fysieke robots, hardware dus. Ik hoop robots aan te treffen. Maar het lijkt wel of dat er ieder jaar minder worden. Het waren er nooit veel maar de enige fysieke robots die ik dit jaar zag waren robots die als kunstwerk gebouwd waren van afval door kunstenaar Lucien Westgeest. Zonder praktisch of functioneel doel. Het ging meer om het gebruiken van afval dan om het product, het hadden net zo goed draken kunnen zijn. Ze waren wel mooi overigens. Een soort aliens met knipperende lampjes.
Verder was er een aantal conceptmodellen van een landbouwrobot, een bootrobot en een transportrobots. En natuurlijk ging het veel over kunstmatige intelligentie, hot topic number one op dit moment. Er was een Poembot, een gedichtenbot dus, die op basis van een foto een gedicht voor en over je maakte, een idee om met AI een krant te maken met nieuwsberichten die bij jou pasten en AI om een ideale vriend voor je te zijn.
Noem het luiheid of gemakzucht, maar ik heb niet uitgezocht wat de doelstelling is van de Design Academy en daarmee van alle bezienswaardigheden die te zien zijn tijdens de Dutch Design Week, het jaarlijkse evenement in design capitol of the world Eindhoven (toch?). Ik ga ervan uit dat de designers functionele voorwerpen ontwerpen. Gebruiksvoorwerpen. En van eerdere bezoeken aan de DDW weet ik dat dat verder gaat dan alleen eindproducten – alle stadia van het ontwerpproces zijn vertegenwoordigd – en dat er heel veel categorieën gebruiksvoorwerpen zijn. De laatste jaren draait het bij de DDW vooral om duurzaamheid. Bij heel veel ontwerpen is de natuur de inspiratiebron voor toekomstige producten en productieprocessen. Dat was ook dit jaar terug te zien in alle categorieën en in alle stadia van het ontwerpproces die te bewonderen waren. De grens tussen design, kunst en activisme is dun en daar is niks mee.
Een robot, met name een sociale robot, zie ik ook als een gebruiksvoorwerp. We komen steeds vaker robots in ons dagelijks leven tegen. Bijvoorbeeld in restaurants, verpleeg- en ziekenhuizen en bibliotheken. Als hulp, gezelschap, assistent of gastpersoon. En dat worden er de komende jaren steeds meer. Dus waarom zijn er geen ontwerpen van nieuwe sociale robots te zien tijdens de DDW? Er is echt dringend behoefte aan. De huidige generatie sociale robots, robots die worden ingezet voor interactie met mensen, zijn aan vernieuwing toe. Natuurlijk is de buitenkant ontwerpen niet hetzelfde als de hardware bouwen. Dat kunnen we niet aan de designer vragen. Maar het uiterlijk is ook een belangrijk onderdeel van een robot. Voor de acceptatie en voor het functioneel gebruik. De eerste robots rollen binnenkort in de VS van de lopende band. Juist nu is het belangrijk dat er wordt nagedacht over het ontwerp van robots. Laat ook hier de natuur als inspiratiebron dienen hoe onnatuurlijk dat ook klinkt. Dus designers: aan de slag zou ik zeggen!